بررسی و مقایسه کارایی منعقد کننده پلی فریک سولفات (pfs) درمقایسه با پلی آلومینیوم کلراید (pac) در حذف کدورت و کلیفرم در تصفیه آب اهواز

زمینه و هدف:فرایند انعقاد و لخته سازی در تصفیه آب از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در حال حاضر از ماده منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید در تصفیه خانه آب کیان آباد استفاده می گردد. هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه کارایی منعقد کننده پلی فریک سولفات(pfs) درمقایسه با پلی آلومینیوم کلراید(pac) درحذف کدورت و کلیفرم در تصفیه آب اهواز می باشد. روش کار: این تحقیق در مقیاس آزمایشگاهی و با استفاده از دستگاه جارتست در تصفیه خانه آب اهواز انجام شد.آزمایشات در محدوده کدورت ntu 35  در تصفیه خانه آب اهواز انجام گرفت.پارامترهای مورد بررسی شامل غلظت ماده منعقدکننده ،ph، کدورت، کلیفرم کل، کلیفرم مدفوعی و باکتری های هتروتروف می باشد. یافته ها: بهینه ترین شرایط کارایی پلی آلومینیوم کلراید 8ph= ،سرعت اختلاط سریع معادل rpm 120 و دوز بهینه ppm5 می باشدکه در 8ph= راندمان حدف کدورت برابر با 14/93 و در دوز  بهینه ppm 5  راندمان حذف کدورت برابر با 80/93 درصد می باشد. بهینه ترین شرایط کارایی پلی فریک سولفات8ph=، سرعت اختلاط سریع معادل rpm120 و دوز بهینه ppm8 می باشد که در 8ph= راندمان حدف کدورت برابر با 86/ 94و در دوز  بهینه ppm8 راندمان حذف کدورت برابر با 86/94 درصد می باشد. درشرایط بهینه عملکرد منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید در دوز ppm  5راندمان حذف باکتری های کلیفرم کل ،کلیفرم مدفوعی و باکتریهای هتروتروفیک، به ترتیب برابر است با 12/90%،70/83%، 08/84%. درشرایط بهینه عملکرد منعقد کننده پلی فریک سولفات در دوز ppm  8 راندمان حذف باکتریهای کلیفرم کل ،کلیفرم مدفوعی و باکتری های هتروتروفیک به ترتیب برابر است با 48/90%،83/84% و 69/84%. نتیجه گیری: در پایان بین دو گروه pfs و pac از نظر راندمان حذف کدورت تفاوت جزئی وجود دارد که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نیست.